Ερώτηση
Είμαι 45 ετών, γυναίκα. Πριν 5 χρόνια έχασα τον άνδρα μου. Τον αγαπούσα πολύ και μου στοίχισε πολύ. Κλείστηκα πολύ στον εαυτό μου και νόμιζα ότι η ζωή μου τελείωσε.
Πρίν 2 χρόνια άρχισα να έχω μυικούς σπασμούς στο πρόσωπο, των οποίων η ένταση εξαρττιώνται απο την ψυχολογία μου. Τώρα τελευταία έχω και ένα σπασμό στα μάτια μόνιμο.
Ο νευρολόγος είπε ότι είναι ψυχολογικό και είπε ότι δεν πρόκειται να φύγει. Η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει;

Απάντηση
Πρόκειται για διέξοδο μπλοκαρισμενης ενεργειας στους μυς του προσωπου,οι οποιοι δοκιμαστηκαν στη φαση της μεγαλης θλιψης σας.Η θεραπεια πρεπει να αποσκοπει στο ξεμπλοκαρισμα της περοχής,κατι που επιτυγχανεται 100% με σωστη ομοιοπαθητικη αγωγή.Εαν δεν γινει η διαδικασία αυτή,θα περιμενουμε να αρχισουν να εμφανίζονται διαταραχές είτε σε υποκειμενες ανατομικες δομές είτε /και σε όργανα τα οποία συνδέονται παθοφυσιολογικά ή/και ενεργειακα με την περιοχη του προσωπου.